Danas je džematu Pobuđe, u mektebu Suljići, proučen tevhid i dova pred duše šehida Pobuđa i Podrinja. Na ovaj način su se preživjeli stanovnici Pobuđa sjetili šehida koji su položili svoje živote u odbrani Pobuđa, ali i Podrinja.
Kada su agresori odlučili u maju 1992. godine da protjeraju i pobiju bošnjačko stanovništvo na prostoru opštine Bratunac, mještani Pobuđa su se organizirali i pružili su otpor.
Nakon višemjesečne borbe i nakon pada okolnih mjesta Cerske, Konjević Polja, Hrnčića/Urkovića agresori su u martu 1993. godine uspjeli da osvoje i Pobuđe.
Nakon pada Pobuđa mještani ovog mjesta se preko Buljima povlače prema Srebrenici, koja će kasnije biti proglašena “zaštićenom zonom” UN-a (april 1993. godine) i u kojoj će se počiniti najveći zločin na tlu Evrope nakon Drugog svjetskog rata.
Rezultat agresije na Pobuđe jeste oko 300 ubijenih civila. Sve kuće u ovom mjestu, kao i mjesna džamija bivaju u potpunosti uništene. Najmlađa žrtva, prema dostupnim podacima, je Adem Omerović (1988.), a najstarija Ibrahim Mustafić (1900.).
Povratkom Bošnjaka u ovo mjestu obnavaljaju se i vjerski objekti, tako je 2002. godine obnovljen mekteb u Suljićima koji je i prvi obnovljeni vjerski objekat od početka povratka u srednje Podrinje.
U historiji će ostati zapisano da su na ovom području pronađene i masovne grobnice. Prilikom ekshumacije 2008.godine, u zaseoku Rahunići (mjesto gdje se nalazi džamija), pronađena je masovna grobnica u kojoj su se nalazili potpuno ugljenisani fragmenti skeleta ljudskog porijekla. Žrtve su ubijene, a nakon toga zapaljene i bačene u masovnu grobnicu. Do sada je na lokalitetu Pobuđa ekshumirano oko 280 žrtava, kako mještana ovog kraja, tako i žrtava koje su u julu 1995. bježale pred najezdom velikosrpskog agresora.
Bratunac.ba
